Eksploratorzy

Patras - Peloponez

Średniowieczny zamek Kastro położony jest na ostatnim wzgórzu góry Panachaikon, niedaleko ruin rzymskiego odeonu viewtopic.php?f=1255&t=37303 i około 800 metrów od morza. Został zbudowany przez cesarza Justyniana w drugiej połowie VI w. na ruinach starożytnego akropolu.
Łączna powierzchnia zajmowana przez fortecę to około 22 ary. Całe skupisko wież, bastionów i fos tworzyło bardzo silny zamek obronny, który przez wieki chronił miasto.
Zamek w okresie bizantyjskim był oblegany przez Słowian, Saracenów, Normanów i innych najeźdźców, ale nigdy nie został zdobyty. W szczególności udało się przetrwać obrońcom podczas wielkiego oblężenia Arabów w 805 r. Uratowanie przypisane zostało patronowi miasta, św. Andrzejowi. W 1205 r. w następstwie IV Krucjaty zamek i miasto zostało przejęte przez Franków, którzy wzmocnili je jeszcze bardziej, budując fosę dookoła zamku. W 1278 r. Księstwo Achaia przekazało miasto arcybiskupowi łacińskiemu. Papież wydzierżawił je Wenecjanom na pięć lat w 1408 r. Arcybiskup łaciński pozostawał w posiadaniu zamku do 1430 r., kiedy to został przejęty przez Despotat Morea. Konstantyn Palaiologos, późniejszy cesarz dokonał rozległych napraw murów. Zamek przypadł Turkom osmańskim w 1458 r., 5 lat po upadku Konstantynopola. Stał się wtedy jednym z ich głównych na Peloponezie. Wenecjanie zdobyli zamek w 1687 r. podczas wojny w Morea i utrzymali go do 1715 r., kiedy to powrócili Turcy. Podczas greckiej wojny o niepodległość zamek opierał się wszelkim próbom ataku greckich rebeliantów. Dopiero w 1828 r. wraz z przybyciem francuskiej jednostki ekspedycyjnej pod dowództwem generała Nicolasa Josepha Maisona, Turcy oddali zamek. Po uzyskaniu niepodległości zamek wykorzystywany by przez armię grecką do II wojny światowej.
Obecnie ruiny udostępnione są turystom.

cd