Eksploratorzy

Barokowy kościół Marii Panny w Dreźnie (Niemcy) nazywany też Frauenkirche, zbudowano na Neumarkt (Nowym Rynku) w latach 1726 – 1743, w miejscu wcześniejszego romańskiego, pochodzącego z XI wieku. Poprzedni kościół był zbyt mały jak na rosnącą liczbę wiernych, poza tym w kiepskim stanie technicznym. Nową świątynię wybudowano wg projektu Georga Bähra. Była ona od początku kościołem luterańskim, chociaż ówczesny elektor Saksonii - August Mocny wyznawał religię katolicką. Jednak to właśnie on zapragnął, aby w Dreźnie powstał kościół podobny do weneckiego Santa Maria Della Salute. Wbrew pierwotnym planom kopułę wykonano z kamienia, co razem z innymi niedociągnięciami technicznymi, od początku wpłynęło negatywnie na stabilność budowli. Miała ona wysokość 91m i należała do parafii ewangelicko-luterańskiej. Przed nią stanął pomnik Marcina Lutra.
Kościół uległ całkowitemu zniszczeniu po nalotach dywanowych na Drezno 13 /14 lutego 1945r. W jego podziemiach znajdowało się w tym czasie archiwum filmowe Luftwaffe.
Ruiny pozostawiono przez 45 lat w środku miasta jako pamiątkę i zarazem ostrzeżenie przed grozą wojny, podobnie jak ruiny katedry w Coventry, którą zniszczył niemiecki nalot w 1940r. Przejeżdżałam przez Drezno w 1992r. Widok tych ruin był wstrząsający. Niestety nie posiadam z tego okresu żadnej fotografii.
Odbudowę prowadzono dopiero w latach 1994 – 2005. Finansował ją Dresdner Bank oraz prywatni darczyńcy i organizacje z różnych krajów. Warto tu wspomnieć o laureacie Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny - Günterze Blobel, który na ten cel przeznaczył część nagrody.
Jako materiał do odbudowy wykorzystano w 34% elementy odzyskane z ruiny dawnego kościoła, stąd różnice w zabarwieniu części ścian. Krzyż wieńczący budowlę, tzw. Krzyż Pojednania, wykonał Anglik Alan Smith, którego ojciec brał udział w bombardowaniach.
Świątynia została konsekrowana w 2005r. Stanowi symbol pojednania oraz bardzo ważny element panoramy Drezna.

Źródło: Wikipedia

Kościół Najświętszej Marii Panny w Dreźnie miałam okazję odwiedzić dwukrotnie. Gdy byłam za pierwszym razem w 2009 roku, akurat ludzie wchodzili do środka to i ja weszłam, a tu zaraz zamknęli drzwi na klucz - rozpoczęło się nabożeństwo. Piękniejszego rozpoczęcia mszy jeszcze nie spotkałam niż właśnie wtedy tu. Na jeden z balkonów koło ołtarza głównego wyszła pani ze skrzypkami, a na innym wyszedł pan z trąbką i zaczęli oboje oboje grać. W kościele kompletna cisza i tylko muzyka - coś niesamowitego. Na szczęście mnie wypuścili, nie musiałam być na całej mszy, wszystkie główne drzwi zamknięte, a jedne boczne były otwarte, których pilnował odźwierny. Drugi raz byłam rok później, wtedy weszłam zwiedzić kościół, ale były bardzo duże tłumy zwiedzających i szybko wyszliśmy.

Dodam trochę zdjęć.

_________________
Warszawiacy z krwi i kości...

(2)

_________________
Warszawiacy z krwi i kości...

W Dreźnie byłem w 1972 roku. Zdjęć nie robiłem. Wtedy kościół wyglądał tak: https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Frau ... e_1970.jpg