Eksploratorzy

Zamek w Łęczycy (woj. łódzkie, pow. łęczycki) został wzniesiony przez Kazimierza Wielkiego prawdopodobnie w latach 1357 - 1370.
Spalony przez Krzyżaków na początku XV wieku, został dosyć szybko odbudowany przez Władysława Jagiełłę i jeszcze przed bitwą pod Grunwaldem omawiano tutaj sprawy "PR-owe" związane z przygotowywaną wojną polsko-krzyżacką, a po samej bitwie przetrzymywano oczekujących na wykup z niewoli rycerzy, zarówno Krzyżaków jak i gości zakonnych.
Ostatnim bodaj władcą, który upodobał sobie zamek w Łęczycy był Kaziemierz Jagiellończyk. Potem gościł tutaj jeszcze okazyjnie Zygmunt III Waza i na tym zakończył się okres świetności zamku.
Strawiony przez dwa pożary, przebudowany przez starostę Jana Lutomierskiego (przez moment odzyskał nawet dawny blask) stał się w 1656 roku "ofiarą" szturmu wojsk Jana Kazimierza zdobywających szwedzki garnizon.
Kolejna próba odbudowy zamku legła w gruzach, bo na początku XVIII wieku na arenie znowu pojawili się Szwedzi, wspierający tym razem Stanisława Leszczyńskiego, w wyniku czego zamek przeobraził się w ruinę.
Zdobycie ruin zamku, bronionego w 1769 roku przez konfederatów barskich, przez generała Drewicza można nazwać prawdziwym gwoździem do trumny. Potem już im dalej tym gorzej.
W okresie międzywojennym pozostałości dawnego zamku zostały zabezpieczone.
W latach 1964 - 1976 zamek odbudowano i przeznaczono na siedzibę muzeum.











Fragment dziedzińca



W drodze na wieżę











Widok z wieży na Łęczycę



W zamku mieści sie muzeum, które niestety nie grzeszy oryginalnoscią ani bogactwem zbiorów - poza paroma meblami i obrazami (niekoniecznie zwiazanymi z Łęczycą) jest oczywiście diabeł Boruta w ludzkiej postaci



I sporo ludowej twórczości, wśród której króluje prawdziwa ludyczność

_________________
"Tylko dwie rzeczy są nieskończone: wszechświat oraz ludzka głupota, choć nie jestem pewien co do tej pierwszej"
Albert Einstein

Jarka zdjęcia są chwilowo niedostępne, więc dorzucę parę na wszelki wypadek.