Eksploratorzy

Obiekt znajduje się w miejscowości Heddal na pozycji: 59°34′46″N 9°10′35″E
adres
Heddal stavkyrkje
Heddalsvegen 412
N-3676 NOTODDEN
Jest to największy z norweskich stavkyrkje czyli kościół słupowy nazywany czasem "drewnianą katedrą".
Konstrukcja tej budowli opiera sie na drewnianym szkielecie który jest wypełniony odeskowaniem. Kunszt ciesielski naprawdę na imponującym poziomie.
Z daleka ten kościół wygląda jak pokryty łuską smok.
Zbudowany w połowie XIII wieku, czyli dosyć młody (legenda głosi, ze w trzy dni) był jednym z wielu kościołów tego typu budowanych w tamtym okresie. Do obecnych czasów uchowało się 28 obiektów. Biorąc pod uwagę ilość zbudowanych kościołów to niewiele, biorąc pod uwagę budulec to nie tak mało. Do tego trzeba sobie uświadomić, że w pewnym okresie taka budowla była przedmiotem wstydu parafii. świadczyła, że parafii nie stać na "porządny" kościół albo, że parafian nie obchodzi do jakiej świątyni uczęszczają.
Nie pomógł też królewski edykt nakazujący by parafialny kościół mógł pomieścić jednocześnie minimum 10% wszystkich parafian.














W środku widać owe słupy na których wspiera się konstrukcja.







Skromniutki ołtarz





Oraz krzesło biskupie





W kościele tym nadal co niedziela odprawiane są msze.

Jak wspominałem jest to budowla stosunkowo młoda więc raczej mało w niej elementów pogańskich. Miałem okazję zwiedzić kościoły w których pogańska symbolika miesza się z chrześcijańską w miarę bezkolizyjnie.

_________________
Życie panie, to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

Następny stavkyrkje z miejscowości Gol w tej chwili znajduje się w Oslo na półwyspie Bygdøy zwanym "Półwyspem muzeów" na pozycji 59°54′29″N 10°41′00″E. Miejsce ze wszech miar ciekawe do zwiedzenia.

Kościół wzniesiony na przełomie XII i XIII wieku. Służył do końca XIX wieku kiedy to mieszkańcy Gol wybudowali nowy murowany kościół. Stary postanowili zburzyć. Na szczęście w sprawę wdało się ichniejsze towarzystwo ochrony zabytków i uratowano obiekt przed puszczeniem go przez komin w jakąś mroźną norweską zimę. Król Oscar II sfinansował przeniesienie i rekonstrukcję i dzięki temu można podziwiać go w Oslo.




















Zwróćcie uwagę na te twarze wyrzeźbione na słupach.
Kogo przedstawiają?
A to zależy od bieżących potrzeb.
Chrześcijaństwo w Norwegi zakotwiczało się powoli. Stare wierzenie trwały jeszcze długo. Warunki życia były trudne. aby przeżyć oprócz pracy i zapobiegliwości trzeba było mieć odrobinę szczęścia i opieki Boga... albo Bogów...
człowiek żyje na jakieś oddalonej farmie. Oddaje cześć chrześcijańskiemu Bogu no ale to przecież nie powód by ignorować Odyna, Freje czy Thora. Jeszcze się zirytują i naślą na człowieka jakieś stado wilków czy wkurzonego niedźwiedzia.

A jak jakiś biskup parafię odwiedził to można mu było powiedzieć, że to Apostołowie albo Ewangeliści.
Podobnie ze smokami umieszczonymi w konstrukcji dachu.
Można wytłumaczyć, że to jakieś stylizowane krzyże albo po prostu je zdjąć. W końcu Norwegia to było zadupie. Biskup siedział w Hamburgu to jak często odwiedzał jakąś zapadłą parafię w Norwegii?

_________________
Życie panie, to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

Następny kościół to kościół św. Andrzeja w Borgund (61°02′50″N 7°48′43″E).
Ponoć najlepiej zachowany z tych kościołów.





















Co on taki czarny? może spytacie...
A bo konserwacja tych kościołów polegała na tym, że od czasu do czasu przychodziła ekipa i obcyndalała całą budowlę smołą. Raz na jakiś czas to wystarczało. Przez parę lat słońce, wiatr, deszcz, śnieg zmywały tą powłokę. Jak prawie zniknęła przychodziła następna ekipa ze smołą i malowała kościół od nowa.

_________________
Życie panie, to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

Jeszcze parę detali z kościoła w Borgund.
Wnętrza no i przykłady niesamowitej snycerki.

_________________
Życie panie, to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk